Wanneer u uw naamruimte voor het eerst in zones partitioneert, doet u er goed aan de verkeerspatronen in het huidige of voorgestelde netwerk te bestuderen. Hoewel DNS (Domain Name System) is ontworpen om het broadcast-verkeer tussen lokale subnetten beperkt houden, veroorzaakt het een zekere mate van verkeer tussen servers en clients dat onder de loep moet worden genomen. Dit geldt vooral in gevallen waarin DNS wordt gebruikt op gerouteerde netwerken. U kunt DNS-verkeer evalueren aan de hand van DNS-serverstatistieken of de DNS-prestatiemeters in Systeemmonitor.

Concentreer u hierbij niet alleen op verkeersroutering maar overweeg ook het effect van de volgende algemene typen DNS-communicatie, vooral wanneer u met trage verbindingen op een WAN (Wide Area Network) werkt:

  • Verkeer tussen servers dat wordt veroorzaakt door zoneoverdrachten van en naar andere DNS-servers en door DNS-compatibiliteit met andere servers (bijvoorbeeld wanneer WINS-lookup (Windows Internet Name Service) ingeschakeld is)

  • Verkeer van client naar server als gevolg van querybelastingen en dynamische updates die worden verzonden door DNS-clientcomputers of DHCP-servers om oudere DNS-clients (waarop dynamische updates niet worden ondersteund) de mogelijkheid tot dynamisch bijwerken te bieden

Voor kleine, ongestructureerde naamruimten gebruikt u mogelijk volledige replicatie van alle DNS-zones naar alle DNS-servers in het netwerk. Voor grote, verticale naamruimten is dit onmogelijk. In grotere netwerken is het vaak nodig uw zoneplannen te bestuderen, testen, analyseren en herzien op basis van waargenomen of geschatte verkeerspatronen. Na zorgvuldige analyse kunt u uw DNS-zones partitioneren en delegeren op basis van de vereisten voor het verschaffen van een efficiënte en fouttolerante naamservice voor elke locatie of site.

De DNS Server-service ondersteunt incrementele zoneoverdrachten tussen servers die een standaardzone repliceren. Aangezien deze functie het DNS-replicatieverkeer kan verminderen, dient u er bij het plannen van de zones aandacht aan te besteden.

U kunt ook denken aan het gebruik van cacheservers, die niet als host voor DNS-zones optreden. Cacheservers zijn geschikt voor kleine externe sites die enerzijds een minimaal, stabiel gebruik van de DNS-naamservice hebben maar anderzijds deel uitmaken van een WAN waar de overdracht van een grote zone via een tragere verbinding grote hoeveelheden bronnen in beslag kan nemen.


Inhoudsopgave