W procesie instalowania roli serwera aplikacji udostępniana jest opcja włączania usługi Koordynator transakcji rozproszonych (DTC). Gdy zostanie włączona usługa DTC, serwer aplikacji automatycznie skonfiguruje Koordynatora DTC w taki sposób, aby zezwalał na transakcje sieciowe. Serwer aplikacji utworzy także regułę zapory zezwalającą na ruch przychodzący do usługi DTC i wychodzący od niej.

W kontekście przetwarzania informacji transakcja jest to seria operacji traktowanych jako jedna niepodzielna jednostka - wykonywane są wszystkie operacje lub nie jest wykonywana żadna operacja. Na przykład serię operacji wstawiania do bazy danych i jej aktualizowania można zatwierdzić jako transakcję. W sytuacjach, w których transakcja dotyczy tylko jednego zasobu, sam menadżer zasobu (w tym wypadku baza danych) może zarządzać całą transakcją. W niektórych przypadkach operacje w transakcji powodują aktualizację danych na wielu komputerach połączonych w sieci. W takim przypadku mamy do czynienia z transakcją rozproszoną. Usługa DTC w systemie Windows Server 2008 może koordynować aktualizacje jako jedną transakcję między zasobami znajdującymi się na wielu komputerach połączonych w sieć. Aby uzyskać więcej informacji na temat usługi DTC, zobacz artykuł poświęcony usłudze Koordynator transakcji rozproszonych (https://go.microsoft.com/fwlink/?LinkId=93847) (strona może zostać wyświetlona w języku angielskim).

Uwaga

Serwer aplikacji nie włącza domyślnie obsługi transakcji rozproszonych. Upewnij się, że rola serwera aplikacji jest zainstalowana z włączoną opcją DTC na każdym serwerze obsługującym aplikację lub zasób, które biorą udział w transakcjach rozproszonych. Te aplikacje i zasoby mogą obejmować aplikację tworzącą transakcje rozproszone, aplikację biorącą udział w transakcjach rozproszonych (na przykład transakcyjny składnik modelu COM+) oraz zasób (na przykład bazę danych) biorący udział w transakcjach rozproszonych.

Podczas instalowania roli serwera aplikacji można zainstalować usługę Transakcje rozproszone z następującymi opcjami:

  • Przychodzące transakcje zdalne: W niektórych sytuacjach transakcja rozproszona jest inicjowana na komputerze zdalnym, a operacja wykonywana w ramach tej transakcji wykorzystuje zasób na komputerze lokalnym. W takim przypadku mówi się, że transakcja „wpływa” do komputera lokalnego, a zasób lokalny (na przykład baza danych) jest rejestrowany w transakcji zainicjowanej na komputerze zdalnym. Włączenie tej opcji umożliwia obsługę transakcji rozproszonych dla aplikacji zarejestrowanych w transakcjach zdalnych.

  • Wychodzące transakcje zdalne: W niektórych przypadkach aplikacja lokalna inicjuje transakcję i wykonuje operacje aktualizacji zasobów znajdujących się na komputerach zdalnych. W takiej sytuacji mówi się, że transakcje „wychodzi” z komputera lokalnego i jest „propagowana” do zasobu na komputerze zdalnym. Włączenie tej opcji umożliwia obsługę transakcji rozproszonych dla zewnętrznej propagacji transakcji.

  • Obsługa protokołu WS-AT: Ta opcja umożliwia obsługę transakcji rozproszonych dla aplikacji używających protokołu SOAP (Simple Object Access Protocol) i standardu WS-AT do komunikacji i koordynacji transakcji.


Spis treści