Usługa serwera DHCP jest aplikacją typu cluster-aware. Niezawodność serwera DHCP (lub MADCAP) można dodatkowo zwiększyć, wdrażając klaster serwerów DHCP za pomocą usługi klastrowania.

Korzystając z obsługi klastrowania przez usługę DHCP, można zaimplementować lokalną metodę pracy awaryjnej serwera DHCP, która zwiększa odporność na uszkodzenia. Odporność na uszkodzenia można również zwiększyć, łącząc klastrowanie serwerów DHCP z konfiguracją zdalnej pracy awaryjnej, jak w przypadku konfiguracji zakresu podzielonego.

Wymagania dotyczące konfigurowania sklastrowanego zasobu DHCP

Usługa serwera DHCP używana w klastrze serwerów wymaga następujących typów zasobów:

  • Dysk

  • Adres IP

  • Nazwa

W konfiguracji tego typu wirtualny adres IP jest definiowany dla zasobu adresów IP za pomocą narzędzia Administrator klastrów. Ten adres musi być statycznym adresem IP, a nie adresem uzyskanym od innego serwera DHCP.

Usługa serwera DHCP zostaje wówczas powiązana z wirtualnym adresem IP. Aby usługa serwera DHCP mogła działać poprawnie i służyć klientom w sieci, trzeba następnie użyć tego adresu do autoryzowania usługi serwera DHCP w usłudze Active Directory.

Po ustawieniu wirtualnego adresu IP podczas konfiguracji klastra trzeba skonfigurować adres IP dla każdej karty sieciowej zainstalowanej w każdym węźle (czyli w każdym serwerze klastra). Ponieważ usługa serwera DHCP nie jest powiązana z adresami IP kart sieciowych, trzeba te adresy dostarczyć za pośrednictwem usługi DHCP lub skonfigurować statycznie. W przypadku konfiguracji statycznej adresy IP każdej pary połączonych ze sobą kart sieciowych (połączenia węzeł-węzeł) powinny należeć do tej samej podsieci.

Adresy skonfigurowane statycznie za pomocą właściwości protokołu TCP/IP z Centrum sieci można również wyświetlać we właściwościach powiązań serwera w konsoli DHCP. Jednak w przypadku klastra serwerów DHCP informacje o powiązaniach, które pojawiają się w tych widokach, nie odpowiadają wirtualnemu adresowi IP używanemu dla klastra serwerów. Dlatego te ustawienia nie mają zastosowania.

Podczas tworzenia zakresu dla serwera klastrowanego DHCP trzeba wykluczyć wirtualne adresy IP używane w kontekście klastra, aby nie były one przydzielane klientom. Ponadto za pomocą narzędzia Administrator klastrów na dysku udostępnionym należy skonfigurować ścieżkę bazy danych, ścieżkę pliku dziennika inspekcji oraz ścieżkę kopii zapasowej bazy danych.

Uwaga

Baza danych Jet, na której opiera się usługa serwera DHCP, nie obsługuje klastrów. Gdy sklastrowana baza danych DHCP stanie się niedostępna dla usługi serwera DHCP, usługa raportuje tysiące błędów ESENT w dzienniku aplikacji, a klaster przestaje udostępniać usługi DHCP.

Uwaga

   Jeśli zachodzi potrzeba tylko zdalnego zarządzania klastrami serwerów DHCP, które są wdrożone na komputerach zdalnych, można użyć narzędzia Administrator klastrów.

Zasoby dodatkowe

Aby uzyskać listę tematów Pomocy zawierających informacje pokrewne, zobacz temat Zadania zalecane dla roli serwera DHCP.

Aby uzyskać najnowsze informacje dla specjalistów IT dotyczące protokołu DHCP, zobacz dokumentację systemu Windows Server 2008 w witrynie sieci Web Microsoft TechNet (strona może zostać wyświetlona w języku angielskim).

Spis treści