Omówienie protokołu DHCP

Wszystkie komputery i inne urządzenia w sieci TCP/IP muszą mieć adres IP, aby sieć działała prawidłowo. Adresy IP mogą być konfigurowane ręcznie na każdym komputerze. Innym sposobem jest wdrożenie serwera DHCP, który wszystkim klientom DHCP w sieci automatycznie przypisuje dzierżawy adresów IP.

Większość systemów operacyjnych klientów domyślnie szuka dzierżawy adresu IP, tak więc nie ma konieczności konfigurowania komputera klienckiego w celu zaimplementowania sieci, w której są świadczone usługi DHCP. Pierwszym krokiem jest wdrożenie serwera DHCP.

Zanim jednak serwer DHCP będzie mógł dostarczać klientom dzierżawy adresów IP, musi on mieć zdefiniowany zakres adresów IP. Ten zakres określa pojedynczą podsieć fizyczną w sieci, w której będą świadczone usługi DHCP. Na przykład jeśli istnieją dwie podsieci, serwer DHCP musi być połączony z każdą z nich, a użytkownik musi zdefiniować zakres dla każdej z tych podsieci. Zakresy są również dla serwera podstawowym narzędziem służącym do zarządzania dystrybucją i przypisywaniem klientom w sieci adresów IP oraz wszystkich parametrów konfiguracji.

Gdy serwer DHCP zostanie wdrożony jako serwer MADCAP, może on dynamicznie przypisywać adresy IP multiemisji klientom, którzy chcą się przyłączyć do grupy klientów otrzymujących informacje wysyłane w postaci komunikatów multiemisji.

Multiemisja jest przydatnym sposobem (typu pojedynczy punkt-wiele punktów) dostarczania w intersieci informacji, np. audio lub wideo. Multiemisja, dzięki użyciu adresu multiemisji, pozwala na wysyłanie informacji w jednym pakiecie i z jednego miejsca (np. z serwera multimediów) do wielu odbiorców.

Zaletą tej metody jest używanie pojedynczego pakietu i brak obciążenia spowodowanego koniecznością przechowywania list odbiorców. W odróżnieniu od pakietów emisji ruch multiemisji nie zakłóca działania tych węzłów, które go nie nasłuchują. Routery mogą obsługiwać multiemisję i przekazywać pakiety multiemisji dalej do wszystkich sieci, w których przynajmniej jeden węzeł nasłuchuje.

Polecenia Netsh dla usługi DHCP można wpisywać w oknie wiersza polecenia po monicie netsh dhcp>. Można je również wykonywać w plikach wsadowych i innych skryptach. Wszystkie funkcje dostępne w konsoli DHCP są również dostępne w wierszu polecenia netsh dhcp>. Mogą być one użyteczne w następujących sytuacjach:

• Podczas zarządzania serwerami DHCP w sieciach rozległych (WAN, Wide Area Network) można używać poleceń w trybie interakcyjnym w wierszu polecenia netsh>, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie za pośrednictwem wolnych łączy sieciowych.
  
  
• W przypadku zarządzania dużą liczbą serwerów DHCP poleceń można używać w trybie wsadowym, co ułatwia tworzenie skryptów i automatyzowanie powtarzających się zadań administracyjnych, które trzeba wykonać dla wszystkich serwerów DHCP.
  
  

Konsola DHCP jest dodawana do folderu Narzędzia administracyjne w Panelu sterowania podczas instalowania roli serwera DHCP. Konsola DHCP pojawia się jako przystawka programu Microsoft Management Console (MMC).

Konsola DHCP obejmuje również usprawnienia, które zostały zasugerowane przez menedżerów sieci. Należą do nich: usprawnione monitorowanie wydajności serwera, więcej wstępnie zdefiniowanych typów opcji DHCP, obsługa aktualizacji dynamicznej w przypadku klientów ze starszymi wersjami systemu Windows oraz wykrywanie w sieci nieautoryzowanych serwerów DHCP.

Po zainstalowaniu serwera DHCP można używać konsoli DHCP lub poleceń Netsh dla usługi DHCP do wykonywania następujących podstawowych zadań administracyjnych na serwerze:

1. Tworzenie zakresów
   
   
2. Dodawanie i konfigurowanie superzakresów i zakresów multiemisji
   
   
3. Przeglądanie i modyfikowanie właściwości zakresów, na przykład określanie dodatkowych obszarów wykluczeń
   
   
4. Uaktywnianie zakresów, zakresów multiemisji i superzakresów
   
   
5. Monitorowanie aktywności związanej z dzierżawieniem zakresów przez przeglądanie listy aktywnych dzierżaw każdego zakresu.
   
   
6. Tworzenie w zakresach zastrzeżeń dla klientów DHCP, którzy wymagają dzierżawy stałego adresu IP
   
   

Ponadto konsoli DHCP lub poleceń Netsh dla usługi DHCP można używać do wykonywania następujących opcjonalnych lub zaawansowanych zadań konfiguracyjnych:

• Dodawanie nowych domyślnych, niestandardowych typów opcji
  
  
• Dodawanie i konfigurowanie klas opcji zdefiniowanych przez użytkownika lub dostawcę
  
  
• Konfigurowanie innych właściwości serwera, takich jak rejestrowanie inspekcji lub tabeli protokołu BOOTP (boot protocol)
  
  

	Uwaga
	Superzakresy są obsługiwane tylko w protokole IPv4. Server DHCPv6 nie obsługuje superzakresów.