Obszar nazw systemu DNS można podzielić na domeny, a także na strefy przechowujące informacje o nazwach dla jednej lub więcej domen DNS. Strefa jest autorytatywnym źródłem informacji o każdej nazwie domeny DNS uwzględnionej w strefie.
Strefa jest uruchamiana z jedną nazwą domeny DNS. Jeśli poniżej poziomu domeny początkowej zostaną dodane inne domeny, mogą one być częścią tej samej strefy lub należeć do innej strefy. Oznacza to, że po dodaniu poddomeny można dołączyć ją jako część strefy oryginalnej lub oddelegować do innej strefy, utworzonej w celu obsługi tej poddomeny.
Poniższa ilustracja przedstawia przykładową domenę microsoft.com, która zawiera nazwy domen firmy Microsoft. Gdy domena microsoft.com zostanie po raz pierwszy utworzona na jednym serwerze, będzie ona skonfigurowana jako pojedyncza strefa dla całego obszaru nazw DNS firmy Microsoft. Jednak jeśli w domenie microsoft.com muszą być używane poddomeny, powinny one zostać dołączone do tej strefy lub oddelegowane do innej strefy.
Na tej ilustracji przykładowa domena microsoft.com ma nową poddomenę (example.microsoft.com), która została oddelegowana ze strefy microsoft.com i jest zarządzaną we własnej strefie. Strefa microsoft.com musi jednak zawierać kilka rekordów zasobów, aby udostępnić informacje o delegowaniu, odwołujące się do serwerów DNS autorytatywnych dla delegowanej poddomeny example.microsoft.com.
Jeśli w strefie microsoft.com nie jest używane delegowanie poddomeny, wszystkie dane tej poddomeny pozostaną częścią strefy microsoft.com. Na przykład poddomena dev.microsoft.com nie została oddelegowana, ale jest zarządzana przez strefę microsoft.com.
Replikacja i transfery strefy
Ze względu na ważną rolę, jaką odgrywają strefy w systemie DNS, muszą być one udostępniane przez więcej niż jeden serwer DNS w sieci. Takie rozwiązanie gwarantuje dostępność i odporność na uszkodzenia. W przeciwnym razie, jeśli jest dostępny tylko jeden serwer, który nie odpowiada, zapytania dotyczące nazw w tej strefie mogą się zakończyć niepowodzeniem. Aby strefę mogły obsługiwać dodatkowe serwery, niezbędne są transfery strefy, które pozwalają replikować i synchronizować wszystkie kopie strefy używane na każdym serwerze skonfigurowanym do obsługi strefy.
Kiedy do sieci jest dodawany nowy serwer DNS, który jest konfigurowany jako nowy serwer pomocniczy istniejącej strefy, serwer ten wykonuje wstępny pełny transfer strefy, aby uzyskać i zreplikować pełną kopię rekordów zasobów strefy. W większości wcześniejszych implementacji serwerów DNS ta sama metoda pełnego transferu strefy jest także stosowana w przypadku, gdy strefa wymaga aktualizacji po wprowadzeniu w niej zmian. Na serwerach DNS z systemem Windows Server 2003 i Windows Server 2008 usługa Serwer DNS obsługuje przyrostowy transfer stref. Jest to poprawiony proces transferu stref DNS, umożliwiający wprowadzanie zmian pośrednich. Transfery przyrostowe zapewniają wydajniejszą metodę propagowania zmian i aktualizacji strefy. W przeciwieństwie do wcześniejszych implementacji systemu DNS, gdzie każde żądanie aktualizacji danych strefy wymagało pełnego transferu całej bazy danych strefy, transfer przyrostowy umożliwia serwerowi pomocniczemu pobieranie tylko zmian strefy niezbędnych do synchronizacji jego kopii strefy ze źródłem, którym jest podstawowa lub pomocnicza kopia strefy utrzymywana przez inny serwer DNS.