Typowym wymaganiem dotyczącym sieci komputerowych jest zdolność do rozpoznawania prostych nazw o pojedynczych etykietach. Używanie nazw o pojedynczych etykietach sprawia, że komputer ma dostęp do hostów (np. serwerów plików i serwerów sieci Web) przy użyciu krótkich i łatwych to zapamiętania nazw, zamiast w pełni kwalifikowanych nazw domen (FQDN) stanowiących domyślną konwencję nazewnictwa w systemie DNS (Domain Name System). Aby umożliwić stosowanie nazw o pojedynczych etykietach, w wielu sieciach jest wdrażana technologia i serwery WINS (Windows Internet Name Service). Protokół rozpoznawania nazw WINS stanowi alternatywę dla protokołu DNS. Jest to usługa starszego typu, która korzysta z usługi NetBIOS przez TCP/IP (NetBT). Ponieważ usługi WINS i NetBT nie obsługują protokołów IP w wersji 6 (IPv6), odchodzi się od ich stosowania w wielu sieciach.

Aby pomóc administratorom sieci w migracji do systemu DNS w celu rozpoznawania wszystkich nazw, rola serwera DNS w systemie Windows Server 2008 obsługuje strefę o specjalnej nazwie GlobalNames. Dzięki wdrożeniu strefy o tej nazwie możliwe jest stosowanie statycznych rekordów globalnych o pojedynczych etykietach bez konieczności używania usługi WINS. Nazwy o pojedynczych etykietach z reguły odnoszą się do rekordów dotyczących ważnych, dobrze znanych i szeroko używanych serwerów, które mają już przypisane statyczne adresy IP i są zarządzane przez administratorów systemu informatycznego przy użyciu usługi WINS.

Strefa GlobalNames nie została zaprojektowana w celu całkowitego zastąpienia usługi WINS. Nie powinno się używać strefy GlobalNames do obsługi rozpoznawania nazw dla rekordów rejestrowanych dynamicznie w usłudze WINS ani rekordów, które z reguły nie są zarządzane przez administratorów systemów informatycznych. Obsługa takich rekordów rejestrowanych dynamicznie nie jest skalowalna, zwłaszcza w przypadku większych organizacji z wieloma domenami lub wieloma lasami.

Podejmowanie decyzji o wdrożeniu strefy GlobalNames

Wdrożenie strefy GlobalNames należy rozważyć w następujących przypadkach:

  • Planowana jest rezygnacja z usługi WINS lub wdrożenie wyłącznie protokołu IPv6 w danym środowisku w celu rozpoznawania wszystkich nazw za pomocą systemu DNS.

  • Rozpoznawanie nazw o pojedynczych etykietach jest wymagane tylko dla ważnych serwerów lub witryn sieci Web, które mogą być rejestrowane statycznie w systemie DNS. Zazwyczaj te nazwy są także konfigurowane statycznie i globalnie w bazie danych WINS. Nazwy hostów nie mogą być rejestrowanie w strefie GlobalNames przez aktualizacje dynamiczne.

  • Nie można używać list przeszukiwania sufiksów na komputerach klienckich do rozpoznawania nazw o pojedynczych etykietach, na przykład dlatego, że liczba domen docelowych jest zbyt duża lub domeny nie mogą być zarządzane centralnie, tak aby zagwarantować unikatowość nazw hostów. Aby uzyskać więcej informacji na temat list przeszukiwania sufiksów, zobacz temat Opis ustawień klienta DNS.

  • Wszystkie serwery DNS autorytatywne dla stref są serwerami z systemem Windows Server 2008. Aby można było rozpoznawać nazwy zarejestrowane w strefie GlobalNames, na wszystkich serwerach DNS autorytatywnych dla strefy oraz obsługujących żądania zapytań klientów musi być uruchomiony system Windows Server 2008. Te serwery muszą być również skonfigurowane z użyciem lokalnej kopii strefy GlobalNames lub mieć połączenie ze zdalnymi serwerami DNS obsługującymi strefę GlobalNames.

Zalecane jest także zintegrowanie strefy GlobalNames z Usługami domenowymi w usłudze Active Directory (AD DS, Active Directory Domain Services). Integracja z usługami AD DS zapewnia łatwiejsze zarządzanie i skalowalność w przyszłości.

Wdrażanie strefy GlobalNames

Określone czynności podczas wdrażania strefy GlobalNames mogą się nieco różnić w zależności od topologii usług AD DS w danej sieci.

Krok 1. Tworzenie strefy GlobalNames

Pierwszym krokiem wdrożenia strefy GlobalNames jest utworzenie strefy na serwerze DNS będącym kontrolerem domeny z uruchomionym systemem Windows Server 2008. Strefa GlobalNames nie jest specjalnym typem strefy; jest to raczej prosta strefa wyszukiwania do przodu o nazwie GlobalNames, zintegrowana z usługami AD DS. Aby uzyskać więcej informacji na temat tworzenia podstawowej strefy wyszukiwania do przodu, zobacz temat Dodawanie strefy wyszukiwania do przodu.

Krok 2. Włączanie obsługi strefy GlobalNames

Strefa GlobalNames nie rozpoznaje nazw, dopóki obsługa strefy GlobalNames nie zostanie jawnie włączona na każdym autorytatywnym serwerze DNS w lesie za pomocą następującego polecenia:

dnscmd <ServerName> /config /enableglobalnamessupport 1

W tym poleceniu nazwa_serwera jest nazwą DNS lub adresem IP serwera DNS, na którym jest obsługiwana strefa GlobalNames. Aby określić komputer lokalny, należy zastąpić parametr nazwa_serwera kropką (.), na przykład dnscmd . /config /enableglobalnamessupport 1.

Krok 3. Replikowanie strefy GlobalNames

Aby strefa GlobalNames była dostępna dla wszystkich serwerów DNS i klientów w lesie, należy ją replikować do wszystkich kontrolerów domeny w lesie, czyli dodać strefę GlobalNames do partycji aplikacji DNS dotyczącej całego lasu. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz temat Zmienianie zakresu replikacji strefy.

Aby wprowadzić ograniczenie dotyczące serwerów autorytatywnych dla strefy GlobalNames, można utworzyć niestandardową partycję aplikacji DNS do replikowania strefy GlobalNames. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz temat Opis replikacji strefy DNS w Usługach domenowych w usłudze Active Directory.

Krok 4. Wypełnianie strefy GlobalNames

Dla każdego serwera, dla którego ma być dostępne rozpoznawanie nazw o pojedynczych etykietach, należy dodać rekord zasobu aliasu (CNAME) do strefy GlobalNames. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz temat Dodawanie rekordu zasobu aliasu (CNAME) do strefy.

Krok 5. Publikowanie lokalizacji strefy GlobalNames w innych lasach

Jeśli klienci DNS w innych lasach mają używać strefy GlobalNames do rozpoznawania nazw, należy dodać rekordy zasobów lokalizacji usługi (SRV) do partycji aplikacji DNS dotyczącej całego lasu. Można to zrobić, używając nazwy usługi _globalnames._msdcs i określając nazwę FQDN serwera DNS, na którym jest obsługiwana strefa GlobalNames. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz tematy Dodawanie rekordu zasobu do strefy i Okno dialogowe Rekord zasobów lokalizacji usługi (SRV).

Ponadto należy uruchomić polecenie dnscmd nazwa_serwera /config /enableglobalnamessupport 1 na każdym autorytatywnym serwerze DNS w lasach, które nie obsługują strefy GlobalNames.

Uwagi dodatkowe

  • Domyślnie autorytatywny serwer DNS najpierw używa danych strefy lokalnej przy odpowiadaniu na zapytanie, a dopiero później sprawdza w strefie GlobalNames, czy nazwa istnieje. Jeśli w strefie GlobalNames nie ma odpowiednich danych i nie można rozpoznać nazwy przy użyciu sufiksów, rozpoznawanie jest wykonywane przy użyciu usługi WINS. Wysyłanie zapytania dotyczącego najpierw danych strefy lokalnej ma na celu optymalizację wydajności.

  • Wysyłane do autorytatywnego serwera DNS aktualizacje dynamiczne są w pierwszej kolejności sprawdzane w danych strefy GlobalNames, a dopiero później w danych strefy lokalnej. To gwarantuje unikatowość nazw strefy GlobalNames.

  • Klienci nie wymagają żadnych aktualizacji oprogramowania do rozpoznawania nazw skonfigurowanych w strefie GlobalNames. Sufiks podstawowej domeny DNS, sufiksy specyficzne dla połączenia oraz lista przeszukiwania sufiksów DNS działają tak jak dotychczas.

  • Nie ma to wpływu na rejestrację klienta DNS, chyba że komputer próbuje zarejestrować nazwę już skonfigurowaną w strefie GlobalNames.

Dodatkowe informacje

Spis treści