Ta karta służy do sterowania działaniem usługi ASP (Active Server Pages) w ramach zaznaczonej aplikacji. Aplikacje uruchomione w Internetowych usługach informacyjnych (IIS) można konfigurować w celu uzyskania lepszej efektywności poprzez włączenie stanu i limitu czasu sesji, buforowania, ścieżek nadrzędnych, języka i limitu czasu skryptu ASP.

Uwaga

Właściwości konfiguracyjne aplikacji można ustawiać na poziomie witryny sieci Web, katalogu wirtualnego lub na poziomie katalogu.

Włącz stan sesji

Zaznacz, aby włączyć stan sesji.

Gdy stan sesji jest włączony, program ASP (Active Server Pages) tworzy sesję dla każdego użytkownika korzystającego z aplikacji ASP, dzięki czemu użytkownika można zidentyfikować na różnych stronach aplikacji. Gdy stan sesji jest wyłączony, program ASP nie śledzi użytkowników i nie zezwala skryptom ASP na przechowywanie informacji w obiekcie Session ani na używanie zdarzeń Session_OnStart i Session_OnEnd. Sesja kończy się automatycznie, jeśli użytkownik nie zażądał ani nie odświeżył żadnej strony w aplikacji przed upływem limitu czasu.

Limit czasu sesji

Limit czasu należy ustawić dla wszystkich nieaktywnych sesji w tym systemie.

Limit czasu sesji steruje czasem trwania sesji użytkownika albo, dokładniej, steruje czasem życia obiektu sesji. Skrypt może jawnie zakończyć sesję przy użyciu metody Session.Abandon. Nawet wtedy, gdy stan sesji jest włączony dla aplikacji, można wyłączyć stan sesji dla indywidualnej strony ASP za pomocą dyrektywy <%@ ENABLESESSIONSTATE = False %>.

Włącz buforowanie

Zaznacz, aby w Internetowych usługach informacyjnych włączyć gromadzenie danych wyjściowych generowanych przez stronę ASP przed ich wysłaniem do przeglądarki. Gdy strona jest wyświetlana przez przeglądarkę, zawartość jest kompletna. Buforowanie danych wyjściowych umożliwia ustawianie nagłówków HTTP z dowolnego miejsca w skrypcie ASP.

Gdy to pole wyboru jest wyczyszczone, dane wyjściowe są zwracane do przeglądarki w trakcie przetwarzania strony, nadając jej wygląd „namalowanego” obrazu. Opcję tę można zastąpić w skryptach ASP przy użyciu metody Response.Buffer.

Włącz ścieżki nadrzędne

Zaznacz to pole wyboru, aby umożliwić stronom ASP używanie ścieżek względnych do katalogu nadrzędnego katalogu bieżącego (ścieżek ze składnią ..).

Jeśli ta opcja jest włączona, nie należy nadawać katalogom nadrzędnym prawa dostępu z wykonywaniem, ponieważ skrypt mógłby wykonać nieautoryzowany program w katalogu nadrzędnym.

Domyślny język ASP

Określa podstawowy język skryptów dla stron ASP (Active Server Pages), czyli język używany do przetwarzania poleceń ujętych w ograniczniki ASP (<% i %>).

Aplikacja ASP zawiera dwa wbudowane aparaty obsługi skryptów Microsoft® ActiveX®: Microsoft Visual Basic® Scripting Edition (VBScript) i Microsoft Jscript® (JScript). Początkowa wartość pola Domyślny język ASP to VBscript. Można podać nazwę dowolnego języka, dla którego na serwerze jest zainstalowany aparat skryptu ActiveX; należy pamiętać, aby użyć słowa kluczowego wymaganego przez aparat dokładnie w takiej postaci, jaką wskazał dostawca aparatu skryptu w dokumentacji. Domyślny język na stronie ASP można zmienić przy użyciu dyrektywy <%@ LANGUAGE %>.

Limit czasu skryptu ASP

Określa czas, przez jaki strony ASP zezwalają na działanie skryptu. Limit czasu może przyjmować wartości z zakresu od 1 do 2147483647.

Jeśli skrypt nie zakończy działania po upływie limitu czasu, strony ASP zatrzymują skrypt i zapisują zdarzenie w dzienniku zdarzeń systemu Windows. Opcję tę można zastąpić na stronie ASP przy użyciu metody Server.ScriptTimeout.

Włącz zestawy wspólne

Zestawy wspólne (SxS) pozwalają aplikacjom ASP na określanie, której wersji systemowej biblioteki DLL lub klasycznego składnika COM użyć, np. MDAC, MFS, MSVCRT, MSXML itd. Jeśli na przykład aplikacja ASP zależy od składnika MSXML w wersji 2.0, to można zapewnić, że aplikacja nadal będzie używać składnika MSXML w wersji 2.0, nawet po zainstalowaniu na serwerze pakietów Service Pack. Nowa wersja parsera MSXML jest instalowana na komputerze, ale wersja 2.0 pozostaje i jest używana przez daną aplikację. Konfigurowanie zestawów udostępniania równoczesnego wymaga znajomości ścieżki do biblioteki DLL oraz obecności pliku manifestu usług COM+ w każdym katalogu wirtualnym, który musi korzystać z tej biblioteki DLL.

Uwaga

Współużytkowane biblioteki DLL muszą obsługiwać zestawy SxS.

Nazwa pliku manifestu

Wpisz nazwę pliku manifestu COM+. Manifest COM+ to plik XML zawierający informacje o tym, gdzie jest zainstalowana biblioteka DLL. Usługi IIS nie sprawdzają, czy istnieje manifest.

Aby obejrzeć fragment pliku manifestu, skorzystaj z dokumentacji online usług IIS w wersji 6.0 umieszczonej w witrynie Microsoft Windows Server TechCenter.

Tematy pokrewne

Aby dowiedzieć się więcej o stronach ASP i konfigurowaniu aplikacji, skorzystaj z dokumentacji online usług IIS w wersji 6.0 umieszczonej w witrynie Microsoft Windows Server TechCenter.


Spis treści