W polu Zmień domyślną bazę danych na jest określona nazwa domyślnej bazy danych dla każdego połączenia tworzonego przy użyciu tego źródła danych. Jeśli to pole jest puste, połączenia korzystają z domyślnej bazy danych zdefiniowanej dla identyfikatora logowania do serwera. Jeśli pole wyboru jest zaznaczone, nazwa bazy danych podana w polu zastępuje domyślną bazę danych zdefiniowaną dla identyfikatora logowania do serwera. Jeśli pole Dołącz nazwę pliku bazy danych zawiera nazwę pliku podstawowego, baza danych opisywana przez plik podstawowy jest dołączana jako baza danych przy użyciu nazwy bazy danych określonej w polu Zmień domyślną bazę danych na.

Korzystanie z domyślnej bazy danych dla identyfikatora logowania jest bardziej efektywne niż określanie domyślnej bazy danych w źródle danych ODBC.

W polu Dołącz nazwę pliku bazy danych jest określona nazwa pliku podstawowego dla dołączalnej bazy danych. Ta baza danych jest dołączana i używana jako domyślna baza danych dla źródła danych. Określ pełną ścieżkę i nazwę pliku podstawowego. Jako nazwa dołączonej bazy danych jest używana nazwa bazy danych określona w polu Zmień domyślną bazę danych na.

Jeśli pole wyboru Utwórz tymczasowe procedury przechowywane dla przygotowanych instrukcji SQL i porzuć procedury przechowywane jest wyczyszczone, sterownik programu Microsoft SQL Server nie tworzy procedur przechowywanych w celu obsługi funkcji ODBC SQLPrepare. Jeśli to pole wyboru jest zaznaczone, sterownik programu SQL Server tworzy tymczasowe procedury przechowywane do obsługi funkcji ODBC SQLPrepare.

Przycisk opcji Tylko przy rozłączaniu określa, żeby tymczasowe procedury przechowywane utworzone na potrzeby funkcji SQLPrepare były porzucane przy wywołaniu funkcji ODBC SQLDisconnect. Dzięki temu sterownik może ponownie wykorzystywać procedury przechowywane, jeśli ta sama instrukcja SQL jest przygotowywana wielokrotnie, co zmniejsza nakład pracy związany z porzucaniem procedur przechowywanych w trakcie pracy aplikacji. Wybór tej opcji dla aplikacji, która długo działa bez rozłączania, lub aplikacji, która generuje dużo wywołań funkcji SQLPrepare, może prowadzić do akumulacji tymczasowo przechowywanych procedur.

Przycisk opcji Przy rozłączaniu i odpowiednio podczas połączenia określa, żeby tymczasowe procedury przechowywane utworzone na potrzeby funkcji SQLPrepare były porzucane po wywołaniu funkcji SQLDisconnect, po wywołaniu funkcji SQLFreeHandle dla uchwytu instrukcji, po wywołaniu funkcji SQLPrepare lub SQLExecDirect w celu przetworzenia nowej instrukcji SQL na tym samym uchwycie instrukcji albo po wywołaniu funkcji wykazu. Generuje to pewien dodatkowy nakład pracy, ponieważ tymczasowe procedury przechowywane są porzucane w trakcie pracy aplikacji, ale z drugiej strony zapobiega akumulacji tymczasowych procedur przechowywanych dla długo działających aplikacji.

Pole wyboru Użyj identyfikatorów w cudzysłowach w standardzie ANSI określa, żeby opcja QUOTED_IDENTIFIERS była włączona podczas łączenia się przez sterownik ODBC programu SQL Server. Jeśli to pole wyboru jest zaznaczone, program SQL Server wymusza reguły ANSI dotyczące cudzysłowów. Podwójne cudzysłowy mogą być używane tylko dla identyfikatorów, takich jak nazwy kolumn i tabel. Ciągi znaków muszą być ujęte w pojedyncze cudzysłowy:

	Kod Kopii
SELECT "au_id" FROM "authors" WHERE "au_lname" = 'O''Brien'

Jeśli to pole wyboru jest wyczyszczone, dla instrukcji SQL z identyfikatorami w cudzysłowach, generowanych przez aplikacje korzystające z identyfikatorów w cudzysłowach, jak narzędzie Microsoft Query zawarte w programie Microsoft Excel, są zwracane błędy.

Pole wyboru Użyj wartości null, uzupełnień i ostrzeżeń w standardzie ANSI określa, żeby opcje ANSI_NULLS, ANSI_WARNINGS i ANSI_PADDINGS były włączone podczas łączenia się przez sterownik ODBC programu SQL Server.

Jeśli opcja ANSI_NULLS jest włączona, serwer wymusza reguły ANSI dotyczące porównywania kolumn dla wartości null. We wszystkich porównaniach dla wartości null musi być używana składnia ANSI „IS NULL” lub „IS NOT NULL”. Składnia „=NULL” języka Transact-SQL nie jest obsługiwana.

Jeśli opcja ANSI_WARNINGS jest włączona, program SQL Server wyświetla komunikaty ostrzegawcze dla warunków, kóre naruszają reguły ANSI, ale nie naruszają reguł języka Transact-SQL. Do takich błędów należy na przykład obcięcie danych podczas wykonywania instrukcji INSERT lub UPDATE lub napotkanie wartości null podczas funkcji agregującej.

Jeśli jest włączona opcja ANSI_PADDING, końcowe spacje w wartościach typu varchar i końcowe zera w wartościach typu varbinary nie są automatycznie przycinane.

Pole wyboru Użyj awaryjnego serwera SQL, jeśli podstawowy serwer SQL nie jest dostępny określa, żeby sterownik programu SQL Server zbierał informacje o połączeniu na potrzeby awaryjnego serwera, łącząc się z określonym serwerem podstawowym, jeśli dla programu SQL Server jest zdefiniowany serwer awaryjny. Jeśli aplikacja utraci połączenie z podstawowym programem SQL Server, czyści bieżącą transakcję i wykonuje próbę ponownego połączenia z podstawowym programem SQL Server. Jeśli sterownik wykryje, że podstawowy serwer jest niedostępny, automatycznie łączy się z serwerem awaryjnym. Ta opcja jest nieaktywna, jeśli serwer nie obsługuje operacji pracy awaryjnej.