Alokacja podrzędna zasobów

Alokacja podrzędna to hierarchia alokacji zasobów, która składa się z co najmniej jednej pogrupowanej alokacji zasobów.

Alokacja podrzędna umożliwia dzielenie alokacji zasobów procesora na jedną lub większą liczbę alokacji zasobów, z których każda ma własną alokację mocy procesora. Alokacje podrzędne są pogrupowane hierarchicznie pod alokacją zasobów najwyższego poziomu. Procent mocy procesora przydzielony do alokacji nadrzędnej zasobów jest rozdzielany między alokacje podrzędne zgodnie z proporcjami określonymi w alokacji mocy procesora dla poszczególnych alokacji podrzędnych.

	Uwaga
	Podczas stosowania zasady zarządzania Menedżer zasobów systemu Windows ocenia całą hierarchię alokacji podrzędnych. Alokacja podrzędna, która jest na ostatnim miejscu w hierarchii, jest stosowana jako pierwsza, a pozostałe alokacje są stosowane od ostatniej alokacji w hierarchii do alokacji nadrzędnej zasobów.

Jedyny związek między alokacją zasobów a jej alokacją podrzędną polega na współużytkowaniu przepustowości procesora przypisanej przy użyciu alokacji nadrzędnej zasobów. Do tych alokacji są dopasowywane różne procesy.

Tworzenie alokacji podrzędnych
Przykładowe alokacje podrzędne

Tworzenie alokacji podrzędnych

Alokacje podrzędne są tworzone w istniejących alokacjach zasobów należących do zasad alokacji zasobów.

	Uwaga
	Alokację podrzędną można utworzyć tylko wtedy, gdy dla reguły zarządzania alokacji nadrzędnej zasobów ustawiono wartość Standardowa.

	Uwaga
	Każdą alokację podrzędną należy skonfigurować tak, aby używała innego kryterium dopasowywania procesów. Jeśli to samo kryterium dopasowywania procesów jest używane więcej niż raz w hierarchii alokacji podrzędnych, procesy są zarządzane przy użyciu pierwszej alokacji zasobów, do której zostaną dopasowane.

Minimalnym wymaganiem do wykonania tej procedury jest członkostwo w lokalnej grupie Administratorzy lub równoważnej.

Aby utworzyć alokację podrzędną w istniejącej alokacji zasobów

Otwórz Menedżera zasobów systemu Windows. Aby otworzyć Menedżera zasobów systemu Windows, kliknij przycisk Start, wskaż polecenie Narzędzia administracyjne, a następnie kliknij polecenie Menedżer zasobów systemu Windows.
W oknie dialogowym Łączenie z komputerem zaznacz opcję Ten komputer, a następnie kliknij przycisk Połącz.
W drzewie nawigacji rozwiń węzeł Zasady alokacji zasobów, kliknij prawym przyciskiem myszy nazwę zasady alokacji zasobów zawierającą alokację zasobów, w której chcesz utworzyć alokację podrzędną, a następnie kliknij polecenie Właściwości.
Na karcie Zasoby w tabeli Przydziel te zasoby kliknij nazwę alokacji zasobów, w której chcesz utworzyć alokację podrzędną, a następnie kliknij przycisk Edytuj.
Na karcie Zaawansowane kliknij przycisk Alokacja podrzędna zasobów.
W oknie dialogowym Alokacja podrzędna zasobów kliknij przycisk Dodaj.
Postępuj zgodnie z instrukcjami, aby utworzyć alokację zasobów. Instrukcje krok po kroku można uzyskać, zapoznając się z procedurami w temacie Tworzenie nowej zasady alokacji zasobów. Po zakończeniu kliknij przycisk OK.
Można dodać dowolną liczbę alokacji podrzędnych.
- Więcej alokacji podrzędnych pod alokacją nadrzędną zasobów można utworzyć, klikając ponownie przycisk Alokacja podrzędna zasobów.
- Aby utworzyć alokacje podrzędne pod alokacją podrzędną, kliknij przycisk Alokacja podrzędna zasobów, kliknij alokację podrzędną, w której chcesz utworzyć kolejną alokację podrzędną, kliknij przycisk Edytuj, a następnie wykonaj tę procedurę, rozpoczynając od kroku 3.
Po utworzeniu alokacji podrzędnych na stronie Właściwości alokacji nadrzędnej zasobów kliknij przycisk OK.

Przykładowe alokacje podrzędne

Tworzenie alokacji podrzędnych zasobów dla poszczególnych funkcji serwera

Alokacja podrzędna może być przydatna w sytuacji, gdy jeden serwer pełni wiele funkcji. Wszystkie funkcje są równie ważne, a do pełnienia każdej z nich uruchomiono wiele aplikacji.

Dla jednej alokacji zasobów można skonfigurować wiele alokacji podrzędnych z własnymi alokacjami względnymi. W ten sposób można utworzyć hierarchię.

W poniższej tabeli przedstawiono przykładowy sposób dzielenia zasobów w obrębie zasady alokacji zasobów za pomocą prostej alokacji podrzędnej. Ten przykład ilustruje sposób przydzielania zasobów w grupie procesów wykonujących funkcję, dla której ma zostać zarezerwowana połowa całkowitej dostępnej przepustowości procesora, przy przeznaczeniu drugiej połowy przepustowości dla pozostałych procesów.

Wszystkie alokacje lub alokacje podrzędne zostały wymienione w takiej kolejności, w jakiej należy je utworzyć.

Alokacja lub alokacja podrzędna	Właściwości
Alokacja zasobów az_A 50% dostępnej przepustowości procesora Dotyczy kryterium dopasowywania procesów kdp_A	Alokacja nadrzędna zasobów podzielona na alokacje podrzędne. Alokacja nadrzędna jest stosowana jako ostatnia. Dlatego wszystkie zasoby, które nie są używane przez alokacje podrzędne, będą dostępne dla procesów spełniających kryterium kdp_A.
Alokacja podrzędna pod_B 20% mocy procesora przydzielonej alokacji az_A Dotyczy kryterium dopasowywania procesów kdp_B	Pierwsza alokacja podrzędna alokacji az_A. Procesy spełniające kryterium kdp_B mogą używać do 10 procent całkowitej przepustowości procesora (20 procent połowy przepustowości dostępnej dla alokacji az_A).
Alokacja podrzędna pod_C 30% mocy procesora przydzielonej alokacji az_A Dotyczy kryterium dopasowywania procesów kdp_C	Druga alokacja podrzędna alokacji az_A. Procesy spełniające kryterium kdp_C mogą używać do 15 procent całkowitej przepustowości procesora (30 procent połowy przepustowości dostępnej dla alokacji az_A).
Alokacja zasobów az_D 50% dostępnej przepustowości procesora Dotyczy kryterium dopasowywania procesów Pozostałe.	Alokacja zasobów znajdująca się na tym samym poziomie w hierarchii co alokacja az_A. Procesy, które nie spełniają innego kryterium dopasowywania procesów, mogą używać do 50 procent całkowitej dostępnej przepustowości procesora.

Ponieważ suma alokacji podrzędnych w przykładzie jest równa połowie nadrzędnej alokacji zasobów, procesy spełniające kryterium kdp_A mogą używać co najmniej 25 procent całkowitej przepustowości procesora, czyli 50 procent przepustowości dostępnej dla alokacji az_A.

Określanie priorytetów procesów za pomocą alokacji podrzędnych

Alokacje podrzędne mogą być również przydatne w sytuacji, gdy serwer pełni wiele funkcji, dla których należy określić priorytety w zależności od ich znaczenia. Zasoby, które nie są używane przez alokację podrzędną, stają się dostępne dla alokacji nadrzędnej zasobów. To oznacza, że przy użyciu alokacji podrzędnych można określać priorytety procesów.

Aby określić priorytety procesów, należy utworzyć serię zagnieżdżonych alokacji podrzędnych w kolejności od ostatniej alokacji zasobów do zastosowania (alokacji nadrzędnej zasobów) do pierwszej alokacji zasobów do zastosowania (ostatniej alokacji podrzędnej), udostępniając każdej alokacji 99 procent przepustowości procesora.

Każdej alokacji oraz alokacji podrzędnej zasobów udostępniono 99 procent dostępnej przepustowości procesora, ponieważ celem nie jest ograniczenie użycia procesora, lecz zdefiniowanie kolejności, w której procesy uzyskują dostęp do przepustowości procesora.

W poniższej tabeli przedstawiono przykładowy sposób określania priorytetów procesów przy użyciu alokacji podrzędnych. Wszystkie alokacje lub alokacje podrzędne zostały wymienione w takiej kolejności, w jakiej należy je utworzyć.

Alokacja lub alokacja podrzędna	Właściwości
Alokacja zasobów najniższy_priorytet 99% dostępnej przepustowości procesora Spełnia kryterium dopasowywania procesów najmniejsze_znaczenie	Alokacja nadrzędna zasobów podzielona na alokacje podrzędne. Alokacja nadrzędna zasobów jest stosowana jako ostatnia. Dlatego wszystkie zasoby, które nie są używane przez alokacje podrzędne, będą dostępne dla procesów spełniających kryterium najmniejsze_znaczenie.
Alokacja podrzędna średni_priorytet Alokacja podrzędna alokacji najniższy_priorytet 99% mocy procesora przydzielonej alokacji najniższy_priorytet Spełnia kryterium dopasowywania procesów średnie_znaczenie	Jedyna alokacja podrzędna alokacji najniższy_priorytet. Jest stosowana przed alokacją najniższy_priorytet i po alokacji najwyższy_priorytet. Wszystkie zasoby, które nie są używane przez alokację średni_priorytet, będą dostępne dla alokacji najniższy_priorytet.
Alokacja podrzędna najwyższy_priorytet Alokacja podrzędna alokacji średni_priorytet 99% mocy procesora przydzielonej alokacji średni_priorytet Spełnia kryterium dopasowywania procesów największe_znaczenie	Jedyna alokacja podrzędna alokacji średni_priorytet. Jest to ostatnia alokacja podrzędna, więc jest stosowana jako pierwsza. Wszystkie zasoby, które nie są używane przez alokację najwyższy_priorytet, będą dostępne dla alokacji średni_priorytet.

Alokacja lub alokacja podrzędna

Właściwości

Alokacja zasobów najniższy_priorytet

99% dostępnej przepustowości procesora
Spełnia kryterium dopasowywania procesów najmniejsze_znaczenie

Alokacja nadrzędna zasobów podzielona na alokacje podrzędne. Alokacja nadrzędna zasobów jest stosowana jako ostatnia. Dlatego wszystkie zasoby, które nie są używane przez alokacje podrzędne, będą dostępne dla procesów spełniających kryterium najmniejsze_znaczenie.

Alokacja podrzędna średni_priorytet

Alokacja podrzędna alokacji najniższy_priorytet
99% mocy procesora przydzielonej alokacji najniższy_priorytet
Spełnia kryterium dopasowywania procesów średnie_znaczenie

Jedyna alokacja podrzędna alokacji najniższy_priorytet. Jest stosowana przed alokacją najniższy_priorytet i po alokacji najwyższy_priorytet. Wszystkie zasoby, które nie są używane przez alokację średni_priorytet, będą dostępne dla alokacji najniższy_priorytet.

Alokacja podrzędna najwyższy_priorytet

Alokacja podrzędna alokacji średni_priorytet
99% mocy procesora przydzielonej alokacji średni_priorytet
Spełnia kryterium dopasowywania procesów największe_znaczenie

Jedyna alokacja podrzędna alokacji średni_priorytet. Jest to ostatnia alokacja podrzędna, więc jest stosowana jako pierwsza. Wszystkie zasoby, które nie są używane przez alokację najwyższy_priorytet, będą dostępne dla alokacji średni_priorytet.

W tym przykładzie procesy nie są ograniczone do używania określonej części przepustowości procesora. Procesy, których dotyczy ostatnia alokacja podrzędna, mogą używać dowolnej przepustowości procesora, a pozostała przepustowość procesora jest dzielona między pozostałe uwzględnione procesy w kolejności od dołu do góry łańcucha.

Dodatkowe informacje