Menedżer zasobów systemu Windows umożliwia zarządzanie zasobami procesora przez dostosowanie priorytetu procesów. Pozwala to zagwarantować minimalną wartość dostępnej przepustowości procesora używanej do przetwarzania grup zdefiniowanych za pomocą kryteriów dopasowywania procesów. Zarządzanie zasobami jest wymuszane, gdy całkowite użycie procesora przekracza 70 procent.

Menedżer zasobów systemu Windows umożliwia również definiowanie koligacji procesora. Oznacza to, że dopasowane procesy mogą być kojarzone z jednym procesorem lub z grupą procesorów na komputerze wieloprocesorowym.

Ważne

Podstawowe procesy systemu operacyjnego, w tym usługa Menedżer zasobów systemu Windows, nie są nigdy zarządzane. Ponadto procesy można ręcznie wykluczać z zarządzania przez dodanie ich do listy wykluczeń zdefiniowanej przez użytkownika. Procesy, które nie zostały wykluczone lub które nie należą do zarządzanej grupy procesów, muszą współużytkować zasoby, które pozostały po alokacji. Gdy zasada Weighted_Remote_Sessions jest ustawiona jako zasada zarządzająca, alokacja zasobów jest wykonywana przez jądro, bez względu na stan Menedżera zasobów systemu Windows.

Metody zarządzania procesorem

Menedżer zasobów systemu Windows umożliwia zarządzanie zasobami procesora za pomocą procentowych wartości docelowego użycia procesora lub reguł koligacji procesorów.

Ważne

Jeśli aplikacja obejmuje zarządzanie użyciem procesora lub zarządzanie koligacjami procesorów, należy użyć macierzystego zarządzania zasobami aplikacji oraz dodać tę aplikację do listy wykluczeń zdefiniowanej przez użytkownika.

Procentowe wartości docelowego użycia procesora

Najłatwiejszą metodą alokacji zasobów procesora jest przypisanie procentowej wartości docelowego użycia procesora do każdej grupy procesów zdefiniowanych za pomocą kryterium dopasowywania procesów. Ten element docelowy to procent dostępnej przepustowości procesora zagwarantowanej jako wartość minimalna dla danej grupy procesów.

Uwaga

Zasoby udostępnione do alokacji to zasoby, które nie są używane przez podstawowe procesy systemu operacyjnego lub przez procesy wykluczone ręcznie.

Ponieważ Menedżer zasobów systemu Windows gwarantuje minimalną dostępną przepustowość procesora zamiast ograniczać użycie przepustowości procesora, rzeczywiste użycie procesora przez zarządzaną grupę procesów może być większe od minimalnej wartości alokacji. Dodatkowa pojemność zarządzanej grupy procesów, która nie używa minimalnej wartości alokacji, zostanie ponownie przydzielona do grup procesów, które potrzebują większej ilości zasobów.

Reguły zarządzania

Tworząc zasady alokacji zasobów z ograniczeniami użycia procesora, można również zastosować odpowiednią regułę zarządzania. Reguły zarządzania przypominają wbudowane zasady alokacji zasobów, lecz zastosowanie tych reguł do pojedynczej alokacji zasobów będącej częścią zasady alokacji zasobów powoduje rozdzielenie przydzielonej mocy procesora między wszystkie dopasowane procesy w alokacji zasobów.

Do reguł zarządzania należą:
Standardowa (domyślna)

Menedżer zasobów systemu Windows nie podejmuje próby kontrolowania sposobu rozdzielania przydzielonej mocy procesora między dopasowane procesy. Wybranie tej reguły umożliwia stosowanie alokacji podrzędnych zasobów do dopasowanych procesów za pomocą dodatkowych kryteriów dopasowywania procesów. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz sekcję dotyczącą alokacji podrzędnych w dalszej części tego tematu.

Na przykład jeden dopasowany proces może używać całej przydzielonej przepustowości procesora. Menedżer zasobów systemu Windows nie zarządza tym użyciem, co może mieć wpływ na drugi proces.

Równo na proces

Dostępna przepustowość procesora jest rozdzielana równomiernie między dopasowane procesy. Wybranie tej reguły zarządzania nie pozwala na stosowanie alokacji podrzędnych.

Na przykład, jeśli dwa dopasowane procesy używają 100 procent przydzielonej przepustowości procesora, Menedżer zasobów systemu Windows obniża priorytet procesu, którego użycie procesora przekracza 50 procent.

Równo na użytkownika

Dostępna przepustowość procesora jest współdzielona równomiernie przez grupy dopasowanych procesów uruchamianych przez jednego użytkownika. Wybranie tej reguły zarządzania nie pozwala na stosowanie alokacji podrzędnych.

Na przykład, jeśli dwóch użytkowników uruchomiło wiele aplikacji używających 100 procent przydzielonej przepustowości procesora, Menedżer zasobów systemu Windows obniża priorytet procesów uruchomionych przez użytkownika, dla którego użycie procesora przekracza 50 procent.

Równo na sesję

Na serwerze Host sesji usług pulpitu zdalnego dostępna przepustowość procesora jest współdzielona równomiernie przez dopasowane procesy uruchomione w każdej sesji składnika Usługi pulpitu zdalnego. Wybranie tej reguły zarządzania nie pozwala na stosowanie alokacji podrzędnych.

Na przykład jeśli dwóch użytkowników połączonych z serwerem Host sesji usług pulpitu zdalnego używa 100 procent przydzielonej przepustowości procesora, Menedżer zasobów systemu Windows obniża priorytet procesów uruchomionych w sesji składnika Usługi pulpitu zdalnego, której użycie procesora przekracza 50 procent.

Alokacja podrzędna

Alokacje używające procentu docelowego użycia procesora można również dzielić na alokacje podrzędne. Alokacja podrzędna służy to przydzielania zasobów obliczanych jako procent zasobów przydzielonych przez alokację nadrzędną zasobów. Alokacja podrzędna spełnia inne kryterium dopasowywania procesów niż alokacja nadrzędna zasobów.

Alokacje podrzędne mają wyższy priorytet niż domyślna zasada alokacji zasobów. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Alokacja podrzędna zasobów.

Domyślna metoda zarządzania: równo na proces

Domyślna zasada zarządzania zasobami między procesami w ramach jednej grupy procesów zawartych we wbudowanej zasadzie Equal_Per_Process. Oto cechy tej zasady:

  • Dostępna przepustowość procesora jest dzielona równomiernie między procesy identyfikowane przy użyciu kryterium dopasowywania procesów.

  • Ochrona przed zapętlonymi procesami jest domyślnie włączona.

  • Uruchomienie Menedżera zasobów systemu Windows bez dodatkowej konfiguracji powoduje zastosowanie tej zasady do wszystkich procesów uruchomionych na serwerze zarządzanym, którymi można zarządzać na tym serwerze.

Zasadę domyślną można zmienić, edytując właściwości Menedżera zasobów systemu Windows. Należy włączyć ustawienie Bieżąca zasada alokacji zasobów (jeśli kalendarz jest wyłączony) lub wyłączyć ustawienie Domyślna zasada kalendarza (jeśli kalendarz jest włączony).

Koligacja procesora

Poza określaniem procentowej wartości docelowego użycia procesora można również łączyć dopasowane procesy z konkretnymi procesorami w systemach wieloprocesorowych. Ta metoda umożliwia efektywne dzielenie zasobów serwera między kilka kryteriów dopasowywania procesów, lecz podczas używania koligacji procesora z większą liczbą kryteriów dopasowywania procesów należy zachować ostrożność. Obliczając zasoby dostępne dla procesu z koligacją, Menedżer zasobów systemu Windows uwzględnia stan tylko jednego procesora. Umożliwia to przydzielanie większej ilości zasobów procesora w przypadku wysokiego obciążenia systemu.

W niektórych przypadkach dostępna przepustowość procesora może być niższa od oczekiwanej. Zmniejsza to przepustowość procesora przypisaną do dopasowanych procesów i może wydłużyć czas odpowiedzi tych procesów. Taka sytuacja może mieć następujące przyczyny:

  • Liczba procesorów skoligowanych z grupą procesów jest zbyt mała.

  • Procesy bez koligacji używają procesora, do używania którego jest ograniczona inna grupa procesów.

Kryteria dopasowywania procesów nie są w stanie sprawdzić, czy między skoligowanymi procesami istnieje konflikt alokacji.

Uwaga

Zarządzanie koligacjami procesorów za pomocą Menedżera zasobów systemu Windows nie jest zalecane w przypadku zarządzania wieloma wystąpieniami programu SQL Server. Zamiast tego należy użyć ustawień koligacji procesorów w programie SQL Server.

Dodatkowe informacje

Spis treści