Dodawanie rekordów zasobów

Rekordy zasobów hosta (A) są używane w strefie do kojarzenia nazw DNS domen komputerów (lub hostów) z ich adresami IP. Można je dodać do strefy na kilka sposobów:

• Korzystając z Menedżera DNS, można ręcznie utworzyć rekord zasobu hosta (A) dla statycznego komputera klienckiego TCP/IP.
  
  
• Po zmianie konfiguracji adresu IP klienci i serwery systemu Windows używają usługi klienta DHCP do dynamicznej rejestracji i aktualizacji własnych rekordów zasobów hosta (A) w systemie DNS.
  
  
• Komputery klienckie z włączoną obsługą usługi DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) i starszymi wersjami systemów operacyjnych Microsoft mogą rejestrować i aktualizować własne rekordy zasobów hosta (A) przez serwery proxy, jeśli uzyskają dzierżawę adresu IP od kwalifikowanego serwera DHCP. Tę funkcję obsługuje tylko usługa serwer DHCP w systemach Windows 2000, Windows Server 2003 i Windows Server 2008.
  
  

Nie wszystkie komputery wymagają rekordów zasobów hosta (A). Wymagają ich jednak komputery współużytkujące zasoby w sieci. Każdy komputer, który współużytkuje zasoby i ma być identyfikowany na podstawie swojej nazwy DNS domeny, musi korzystać z rekordów zasobów hosta (A) w celu rozpoznawania nazwy DNS jako adresu IP komputera.

Większość wymaganych w strefie rekordów zasobów hosta (A) może obejmować inne stacje robocze lub serwery, które współużytkują zasoby, inne serwery DNS, serwery poczty i serwery sieci Web. Te rekordy zasobów stanowią większość rekordów zasobów w bazie danych strefy.

Rekordy zasobów aliasu (CNAME) są czasem także nazywane rekordami zasobów nazw kanonicznych. Te rekordy pozwalają korzystać z kilku nazw wskazujących jeden host, ułatwiając realizację takich zadań jak obsługiwanie zarówno serwera FTP (File Transfer Protocol), jak i serwera sieci Web na tym samym komputerze. Na przykład dobrze znane nazwy serwerów (ftp, www) są rejestrowane przy użyciu rekordów zasobów aliasu (CNAME), które są mapowane na nazwę hosta DNS (np. serwer-1) komputera serwera obsługującego te usługi.

Stosowanie rekordów zasobów aliasu (CNAME) jest zalecane w następujących przypadkach:

• Kiedy host określony w rekordzie zasobu hosta (A) w tej samej strefie wymaga zmiany nazwy.
  
  
• Kiedy nazwa ogólna dobrze znanego serwera, np. www, musi być rozpoznawana jako grupa indywidualnych komputerów (każdy z indywidualnymi rekordami zasobów hosta A) świadcząca samą usługę. Może być to na przykład grupa nadmiarowych serwerów sieci Web.
  
  

Przy zmianie nazwy komputera z istniejącym rekordem zasobu hosta (A) w strefie można tymczasowo użyć rekordu zasobu aliasu (CNAME), aby dać użytkownikom i programom określoną ilość czasu na przestawienie się z używania starej nazwy komputera na nową. W tym celu należy wykonać następujące czynności:

• Dla nowej nazwy DNS domeny komputera należy dodać nowy rekord zasobu hosta (A) do strefy.
  
  
• Dla starej nazwy DNS domeny należy dodać rekord zasobu aliasu (CNAME), który wskazuje nowy rekord zasobu hosta (A).
  
  
• Ze strefy należy usunąć pierwotny rekord zasobu hosta (A) dla starej nazwy DNS domeny i jego skojarzony rekord zasobu wskaźnika (PTR), jeśli taki istnieje.
  
  

Gdy rekord zasobu aliasu (CNAME) jest używany do tworzenia aliasu lub zmiany nazwy komputera, należy ustawić tymczasowy limit czasu, w którym rekord będzie używany w strefie przed jego usunięciem z systemu DNS. Jeśli przez zapomnienie rekord zasobu aliasu (CNAME) nie zostanie usunięty, a później zostanie usunięty przypisany mu rekord zasobu hosta (A), rekord CNAME może niepotrzebnie angażować zasoby serwera, próbując zwracać wyniki rozpoznawania dla zapytań dotyczących nazwy, która już nie jest używana w sieci.

Najczęstszym lub najpopularniejszym zastosowaniem rekordu zasobu aliasu (CNAME) jest zapewnienie trwałego aliasu nazwy DNS domeny do celów ogólnego rozpoznawania nazw opartych na usługach, takich jak www.tailspintoys.com, dla wielu komputerów lub adresów IP używanych na serwerze sieci Web. Poniżej przedstawiono przykład podstawowej składni zastosowania rekordu zasobu aliasu (CNAME):

nazwa_aliasu IN CNAME podstawowa_nazwa_kanoniczna

W tym przykładzie komputer o nazwie host-a.tailspintoys.com działa zarówno jako serwer sieci Web o nazwie www.tailspintoys.com, jak i serwer FTP o nazwie ftp.tailspintoys.com. Aby uzyskać zamierzony cel nazwania tego komputera, można dodać następujące wpisy CNAME do strefy tailspintoys.com:

host-a    IN  A      10.0.0.20
ftp       IN  CNAME  host-a
www       IN  CNAME  host-a

Jeśli później zapadnie decyzja o przeniesieniu serwera FTP na inny komputer - inny niż komputer host-a, który pełni funkcję serwera sieci Web - wystarczy zmienić rekord zasobu aliasu (CNAME) dla nazwy ftp.tailspintoys.com w strefie i dodać kolejny rekord zasobu hosta (A) do strefy dla nowego komputera, który będzie obsługiwał serwer FTP.

Na podstawie poprzedniego przykładu, jeśli nowy komputer zostanie nazwany host-b.tailspintoys.com, nowe i poprawione rekordy zasobu hosta (A) i aliasu (CNAME) będą wyglądać następująco:

host-a    IN  A      10.0.0.20
host-b    IN  A      10.0.0.21
ftp       IN  CNAME  host-b
www       IN  CNAME  host-a

Rekord zasobu usługi wymiany poczty (MX) jest używany przez aplikacje poczty e-mail do zlokalizowania serwera poczty na podstawie nazwy DNS domeny użytej w adresie docelowym odbiorcy wiadomości e-mail. Na przykład do znalezienia rekordu zasobu usługi wymiany poczty (MX) może zostać użyte zapytanie DNS tailspintoys.com, co umożliwia aplikacji e-mail przesłanie dalej poczty lub jej wymianę z użytkownikiem o adresie e-mail uzytkownik@tailspintoys.com.

Rekord zasobu usługi wymiany poczty (MX) wskazuje nazwę DNS domeny komputera lub komputerów, które przetwarzają pocztę domeny. Jeśli istnieje wiele rekordów zasobów wymiany poczty (MX), usługa klienta DNS próbuje skontaktować się z serwerami poczty. Ich kolejność jest ustalana na postawie priorytetu - od wartości najniższej (najwyższy priorytet) do wartości najwyższej (najniższy priorytet). Poniżej przedstawiono przykład podstawowej składni zastosowania rekordu zasobu usługi wymiany poczty (MX):

nazwa_domeny_pocztowej IN MX preferencje host_serwera_poczty

Dzięki użyciu przedstawionych poniżej rekordów zasobu usługi wymiany poczty (MX) w strefie tailspintoys.com poczta zaadresowana do użytkownika uzytkownik@tailspintoys.com jest dostarczana najpierw do użytkownika uzytkownik@serwerpoczty0.tailspintoys.com, jeśli to możliwe. Jeśli ten serwer jest niedostępny, zamiast niego kliencki program rozpoznawania nazw może użyć adresu uzytkownik@serwerpoczty1.tailspintoys.com.

@         IN  MX   1    mailserver0
@         IN  MX   2    mailserver1

Należy zwrócić uwagę, że zastosowanie w rekordach znaku @ wskazuje, że nazwa DNS domeny programu poczty jest taka sama, jak nazwa początku strefy (tailspintoys.com).

Rekordy zasobów wskaźnika (PTR) są używane do obsługi procesu wyszukiwania wstecznego w oparciu o strefy utworzone i umieszczone w domenie in-addr.arpa. Te rekordy są używane do zlokalizowania komputera na podstawie jego adresu IP i przełożeniu tych informacji na nazwę DNS domeny tego komputera.

Rekordy zasobów wskaźnika (PTR) mogą być dodawane do strefy na różne sposoby:

• Dla statycznego komputera klienckiego TCP/IP korzystającego z systemu DNS rekord zasobów wskaźnika (PTR) można utworzyć ręcznie przy użyciu oddzielnej procedury lub jako część procedury tworzenia rekordu zasobu hosta (A).
  
  
• Po zmianie konfiguracji adresów IP komputery używają usługi klienta DHCP do dynamicznej rejestracji i aktualizacji własnego rekordu zasobu wskaźnika (PTR) w systemie DNS.
  
  
• Serwer DHCP może rejestrować i aktualizować rekordy zasobów wskaźnika (PTR) wszystkich innych komputerów klienckich z włączoną obsługą usługi DHCP, jeśli uzyskają one dzierżawę adresu IP od kwalifikowanego serwera. Ta funkcja jest dostępna tylko w usłudze serwera DHCP w systemach Windows 2000, Windows Server 2003 i Windows Server 2008.
  
  

Rekord zasobu wskaźnika (PTR) jest używany tylko w strefach wyszukiwania wstecznego do obsługi wyszukiwania wstecznego.

Rekordy zasobów lokalizacji usługi (SRV) są niezbędne do lokalizowania kontrolerów domen usługi Active Directory. Zazwyczaj podczas instalowania usługi Active Directory (AD DS) można uniknąć ręcznego administrowania rekordami SRV.

Domyślnie Kreator instalacji usługi Active Directory próbuje zlokalizować serwer DNS na podstawie listy preferowanych lub alternatywnych serwerów DNS skonfigurowanych w ustawieniach właściwości klientów TCP/IP dla wszystkich aktywnych połączeń sieciowych. Jeśli zostanie nawiązane połączenie z serwerem DNS, który może akceptować aktualizacje dynamiczne rekordu zasobu lokalizacji usługi (SRV), proces konfiguracji został zakończony pomyślnie. Dotyczy to również innych rekordów zasobów powiązanych z rejestracją usługi Active Directory jako usługi w systemie DNS.

Jeśli podczas instalacji nie zostanie znaleziony serwer DNS, który akceptuje aktualizacje nazwy DNS domeny używanej do rozpoznawania nazw w usłudze Active Directory, kreator może zainstalować serwer DNS lokalnie i automatycznie skonfigurować na nim strefę w celu obsługi domeny usługi Active Directory.

Na przykład jeśli domeną usługi Active Directory wybraną do roli pierwszej domeny w lesie będzie example.tailspintoys.com, można dodać i skonfigurować strefę umieszczoną w nazwie DNS domeny example.tailspintoys.com w taki sposób, aby korzystała z serwera DNS działającego na nowym kontrolerze domeny.

W przyszłości rekord zasobu lokalizacji usługi (SRV) może być także używany do rejestracji i wyszukiwania w sieci innych dobrze znanych usług TCP/IP, jeśli aplikacje implementują i obsługują zapytania dotyczące nazw DNS określające ten typ rekordu.

Inne dodatkowe rekordy zasobów są obsługiwane przez serwery DNS systemu Windows Server 2008 i w większości stref są rzadziej używane. Te dodatkowe typy rekordów zasobów można w razie potrzeby dodać za pomocą Menedżera DNS.