Ta karta służy do ustawiania przyjaznej nazwy witryny sieci Web, konfigurowania dostępu do niej, ustawiania limitów połączeń z tą witryną oraz do włączania i konfigurowania formatu rejestrowania dla tej witryny.
Identyfikacja witryny sieci Web
Aby przeglądarki mogły uzyskiwać dostęp da zawartości witryny sieci Web, należy zdefiniować zarówno adres IP, jak i numer portu TCP.
Opis
Wpisz przyjazną nazwę dla witryny FTP. Przyjazna nazwa jest wyświetlana w drzewie konsoli Menedżera usług IIS.
Adres IP
Przypisz adres IP z pola listy lub wpisz nowy adres IP, który ma być używany przy uzyskiwaniu dostępu do tej witryny. Jeśli nie zostanie przypisany określony adres IP, to witryna ta będzie odpowiadać na wszystkie adresy IP przypisane do tego komputera, a nieprzypisane do innych witryn, co oznacza, że będzie to domyślna witryna sieci Web. Aby adres IP był wyświetlany na tej liście, musi już być przypisany komputerowi za pomocą odpowiedniego apletu dostępnego w Panelu sterowania. Więcej informacji można znaleźć w Pomocy systemów z rodziny Windows Server 2003. Opis witryny nie jest wymagany.
Port TCP
Przypisz port TCP, z którym działa usługa sieci Web; domyślnym portem dla tej usługi jest port 80. Można zmienić numer portu TCP na inny, ale wówczas numer ten musi być znany klientom wcześniej, aby mogli żądać tego portu, bo inaczej nie uzyskają połączenia z serwerem. Numer portu jest wymagany; tego pola tekstowego nie można pozostawić pustego.
Port SSL
Przypisz port SSL, który ma być skojarzony z tożsamością tej witryny sieci Web. Domyślnym numerem portu SSL jest 443. Można zmienić numer portu SSL na inny, ale wówczas, aby połączyć się z serwerem, klienci muszą znać ten numer wcześniej. Numer portu SSL jest wymagany tylko wtedy, gdy jest używane szyfrowanie SSL. W przeciwnym razie, jeśli szyfrowanie SSL nie jest włączone dla witryny, pole Port SSL jest niedostępne.
Zaawansowane
Kliknij, aby dalej konfigurować adres IP, numer portu TCP i wartość nagłówka hosta, które są używane w celu uzyskania dostępu do witryny.
Połączenia
Można ustawić czas w sekundach, po którym serwer odłącza nieaktywnego użytkownika. Dzięki temu nawet jeśli protokół HTTP nie zdoła zamknąć połączenia, wszystkie połączenia i tak zostaną zamknięte. Większość przeglądarek sieci Web wymaga, aby serwer zachował otwarte połączenie na czas wielu żądań. Nazywa się to utrzymywaniem aktywności HTTP. Ta funkcja protokołu HTTP pozwala na znaczne podniesienie wydajności serwera. Przeglądarka, która nie korzysta z tej funkcji, musi zgłaszać wiele żądań połączeń w przypadku strony zawierającej wiele elementów, na przykład grafikę. Może się okazać, że konieczne jest ustanawianie osobnego połączenia dla każdego elementu. Te dodatkowe żądania i połączenia są związane z dodatkową aktywnością i zasobami serwera, co oznacza spadek wydajności serwera. Dodatkowe żądania mogą również znacznie spowolnić pracę przeglądarki i jej reakcje, zwłaszcza w przypadku połączenia o długim czasie oczekiwania (powolnego). Funkcja utrzymywania aktywności HTTP jest włączana domyślnie podczas procesu instalacyjnego.
Limit czasu połączenia
W tym polu wpisz liczbę, aby ustawić czas w sekundach, po którym serwer rozłącza nieaktywnego użytkownika. Dzięki temu nawet jeśli protokół HTTP nie zdoła zamknąć połączenia, wszystkie połączenia i tak zostaną zamknięte.
Włącz utrzymywanie aktywności HTTP
Zaznacz, aby umożliwić klientowi utrzymywanie otwartego połączenia z serwerem, zamiast ponownego otwierania połączenia przy każdym nowym żądaniu. Wyłączenie utrzymywania aktywności może obniżyć wydajność serwera. Funkcja utrzymywania aktywności jest domyślnie włączona.
Włącz rejestrowanie
Zaznaczenie tej opcji spowoduje włączenie funkcji rejestrowania zdarzeń zachodzących w witrynie sieci Web. Dzięki nim można zapisywać szczegółowe informacje o działaniach użytkowników i tworzyć dzienniki w wybranym formacie.
Informacje te są przechowywane w plikach ASCII lub w bazie danych zgodnej z ODBC. Rejestrowanie informacji w Internetowych usługach informacyjnych wykracza poza zakres rejestrowania zdarzeń i funkcji monitorowania wydajności w systemie Microsoft ® Windows®. W dzienniku mogą być rejestrowane informacje o tym, kto odwiedził witrynę, co przeglądał i kiedy informacje były wyświetlane po raz ostatni. Za pomocą tych dzienników można oceniać popularność zawartości lub identyfikować wąskie gardła związane z informacjami.
Format aktywnego dziennika
Wybierz jeden z następujących formatów plików dziennika.
-
Format Microsoft IIS pliku dziennika: stały format ASCII.
-
Typowy format NCSA pliku dziennika: stały format ASCII.
-
Rejestrowanie ODBC: stały format rejestrowania w bazie danych zgodny z tą bazą.
-
Rozszerzony format W3C pliku dziennika: format ASCII z możliwością dostosowywania (ustawiany domyślnie). Aby korzystać z kont procesów, dla plików dziennika musi być wybrany rozszerzony format W3SVC.
Właściwości
Kliknij, aby skonfigurować opcje tworzenia pliku dziennika (na przykład co tydzień lub według rozmiaru pliku) albo skonfigurować właściwości rejestrowania rozszerzonego W3C lub rejestrowania ODBC.
Tematy pokrewne
Aby dowiedzieć się więcej o nadawaniu nazw witrynom sieci Web, szyfrowaniu danych za pomocą protokołu SSL, funkcji utrzymywania aktywności protokołu HTTP oraz rejestrowaniu operacji wykonywanych w witrynie, skorzystaj z