Telefoniczny dostęp zdalny to technologia dostępu zdalnego oferowana przez usługę Routing i dostęp zdalny (RRAS).
Telefoniczny dostęp zdalny zapewnia organizacjom proste rozwiązanie, które pozwala pracownikom na dostęp zdalny do firmowych kont e-mail lub udostępnionych plików z domu lub z innych lokalizacji znajdujących się poza siecią firmową. Telefoniczny dostęp zdalny umożliwia klientom dostępu zdalnego używanie infrastruktury sieci rozległej (WAN, Wide Area Network) na potrzeby nawiązania połączenia z serwerem dostępu zdalnego. Klient dostępu zdalnego używa systemu telefonicznego do utworzenia tymczasowego obwodu fizycznego lub obwodu wirtualnego do portu serwera dostępu zdalnego. Po utworzeniu obwodu fizycznego lub wirtualnego mogą być negocjowane pozostałe parametry połączenia. Połączenie telefoniczne obsługuje routing z wybieraniem numeru na żądanie, co pomaga ograniczyć koszty telefonowania.
Składniki połączenia telefonicznego dostępu zdalnego
Połączenie telefonicznego dostępu zdalnego zawiera następujące składniki:
Klient dostępu zdalnego
Klient dostępu zdalnego z systemem Windows, UNIX lub Macintosh może łączyć się z serwerem RRAS dostępu zdalnego.
Serwer dostępu zdalnego
Serwer RRAS dostępu zdalnego akceptuje połączenia telefoniczne i przesyła dalej pakiety między klientami dostępu zdalnego i siecią, do której jest podłączony serwer RRAS.
Sprzęt telefoniczny i infrastruktura sieci WAN
Sprzęt telefoniczny zainstalowany na kliencie i na serwerze dostępu zdalnego oraz w infrastrukturze sieci WAN umożliwia ustanowienie połączenia fizycznego lub logicznego między serwerem dostępu zdalnego i klientem dostępu zdalnego. Rodzaj sprzętu telefonicznego i infrastruktury sieci WAN zależy od typu połączenia. W kolejnych sekcjach opisano najczęstsze metody telefonicznego dostępu zdalnego.
Sieć PSTN
Sieć PSTN - nazywana także siecią POTS (Plain Old Telephone Service) - to analogowy system telefoniczny przeznaczony do przenoszenia najniższych częstotliwości pozwalających na przekazywanie ludzkiego głosu.
Sprzęt telefoniczny składa się z modemu analogowego w kliencie dostępu zdalnego i przynajmniej jednego modemu analogowego w serwerze dostępu zdalnego. W dużych organizacjach serwer dostępu zdalnego jest przyłączony do banku modemów, który może zawierać setki modemów. Ponieważ sieć PSTN nie jest przeznaczona do transmisji danych, szybkość transmisji bitów w tej sieci jest niska w porównaniu z innymi metodami.
Standardowe połączenie PSTN
Łącza cyfrowe i V.90
Maksymalna szybkość transmisji bitów w sieci PSTN zależy od zakresu częstotliwości przekazywanych przez przełączniki PSTN i stosunku sygnału do szumu w połączeniu. W nowoczesnym systemie telefonii analogowej analogowy jest tylko odcinek pętli lokalnej - zestaw przewodów łączących klienta z przełącznikiem PSTN w centrali. Po dotarciu do przełącznika PSTN sygnał analogowy jest konwertowany na sygnał cyfrowy.
Jeśli serwer RRAS jest połączony z centralą za pomocą przełącznika cyfrowego opartego na technologii T-Carrier lub ISDN zamiast analogowego przełącznika PSTN, stosunek sygnału do szumu jest wyższy ze względu na mniejszą liczbę konwersji analogowo-cyfrowych i wynikającą stąd wyższą maksymalną szybkość transmisji bitów.
Dzięki tej technologii - nazywanej technologią V.90 - klienci dostępu zdalnego mogą wysyłać dane z szybkością 33,6 Kb/s i odbierać dane z szybkością 56 Kb/s. W Stanach Zjednoczonych maksymalna szybkość transmisji bitów danych do klienta wynosi 53 Kb/s, co jest określone w przepisach Federalnej Komisji Łączności (Federal Communication Commission).
Aby uzyskać szybkość transmisji bitów V.90:
- Klient dostępu zdalnego musi używać modemu V.90.
- Serwer dostępu zdalnego musi używać cyfrowego przełącznika V.90 i być połączony z siecią PSTN przy użyciu łącza cyfrowego, takiego jak T-Carrier lub ISDN.
- Na ścieżce z serwera dostępu zdalnego do klienta dostępu zdalnego nie może występować konwersja analogowo-cyfrowa.
Połączenie PSTN z użyciem protokołu V.90
