Superzakres jest funkcją administracyjną serwerów DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) z systemem Windows Server 2008, którą można tworzyć (i nią zarządzać) za pomocą przystawki DHCP programu Microsoft Management Console (MMC). Za pomocą superzakresu można grupować wiele zakresów i traktować je jako jedną jednostkę administracyjną. Dzięki tej funkcji serwer DHCP może:

  • Obsługiwać klientów DHCP w pojedynczym segmencie sieci fizycznej (na przykład pojedynczym segmencie sieci LAN typu Ethernet), gdzie jest używanych wiele logicznych sieci IP. Jeśli w każdej fizycznej podsieci lub sieci jest używanych więcej logicznych sieci IP niż jedna, taką konfigurację często nazywa się konfiguracją wielosieciową.

  • Obsługiwać zdalnych klientów DHCP zlokalizowanych na obrzeżach agentów przekazywania DHCP i BOOTP (gdzie sieć znajdująca się na obrzeżu agenta przekazywania korzysta z konfiguracji wielosieciowej).

W przypadku konfiguracji wielosieciowych superzakresy DHCP mogą być stosowane do grupowania i aktywowania poszczególnych zakresów adresów IP używanych w sieci. W ten sposób serwer DHCP może aktywować i udostępniać dzierżawy pochodzące z więcej niż jednego zakresu klientom należącym do jednej sieci fizycznej.

Superzakresy mogą pomóc w rozwiązaniu określonych typów problemów z wdrażaniem serwera DHCP w konfiguracjach wielosieciowych, w tym w następujących sytuacjach:

  • Pula dostępnych adresów dla aktualnie aktywnego zakresu jest znacznie uszczuplona, a do sieci mają zostać dodane kolejne komputery. Oryginalny zakres DHCP obejmuje pełny adresowalny zakres pojedynczej sieci IP określonej klasy adresów. Należy użyć innego zakresu adresów IP w celu rozszerzenia przestrzeni adresów dla tego samego segmentu sieci fizycznej.

  • Klienci muszą być z czasem migrowani do nowego zakresu (na przykład w celu wprowadzenia zmiany numeru bieżącej sieci IP z zakresu adresów używanego w istniejącym aktywnym zakresie DHCP na nowy zakres DHCP, zawierający inny zakres adresów IP).

  • Użytkownik chce zastosować dwa serwery DHCP w tym samym segmencie sieci fizycznej w celu zarządzania oddzielnymi logicznymi sieciami IP.

Konfiguracje superzakresów na potrzeby konfiguracji wielosieciowych

W poniższej sekcji przedstawiono, w jaki sposób prosta sieć DHCP, która pierwotnie składa się z jednego segmentu sieci fizycznej i jednego serwera DHCP, może zostać rozszerzona w celu zastosowania superzakresów na potrzeby obsługi konfiguracji wielosieciowych.

Przykład 1: Nietrasowany serwer DHCP (przed dodaniem superzakresu)

W tym przykładzie niewielka sieć lokalna (LAN) z jednym serwerem DHCP obsługuje pojedynczą podsieć fizyczną, Podsieć A. Rola serwera DHCP w tej konfiguracji ogranicza się do przypisywania klientom dzierżaw adresów w tej samej podsieci fizycznej.

Na poniższej ilustracji pokazano pierwotny stan tej przykładowej sieci. Na tym etapie nie dodano żadnych superzakresów, a do obsługi wszystkich klientów DHCP w Podsieci A jest używany jeden zakres, Zakres 1.

Pojedyncza podsieć i serwer DHCP (przed superzakresem)

Przykład 2: Superzakres nietrasowanego serwera DHCP obsługującego lokalne konfiguracje wielosieciowe

Aby uwzględnić konfiguracje wielosieciowe zaimplementowane na potrzeby komputerów klienckich w Podsieci A, czyli tym samym segmencie sieci, w którym znajduje się serwer DHCP, można skonfigurować superzakres obejmujący w charakterze elementów członkowskich pierwotny zakres (Zakres 1) oraz dodatkowe zakresy na potrzeby logicznych konfiguracji wielosieciowych, które wymagają rozszerzenia obsługi (Zakres 2 i Zakres 3).

Na tej ilustracji pokazano konfigurację zakresu i superzakresu w celu zapewnienia obsługi konfiguracji wielosieciowych w tej samej sieci fizycznej (Podsieć A) co serwer DHCP.

Superzakres nietrasowanego serwera DHCP

Przykład 3: Superzakres trasowanego serwera DHCP z agentem przekazywania obsługującym zdalne konfiguracje wielosieciowe

Aby uwzględnić konfiguracje wielosieciowe zaimplementowane na potrzeby komputerów klienckich w Podsieci B, czyli zdalnym segmencie sieci umieszczonym poprzez router z serwera DHCP w Podsieci A, można skonfigurować superzakres uwzględniający w charakterze elementów członkowskich dodatkowe zakresy na potrzeby logicznych konfiguracji wielosieciowych, które wymagają rozszerzenia obsługi zdalnej (Zakres 2 i Zakres 3).

Ponieważ konfiguracje wielosieciowe są przeznaczone dla sieci zdalnej (Podsieć B), pierwotny zakres (Zakres 1) nie musi należeć do dodanego superzakresu.

Na tej ilustracji pokazano konfigurację zakresu i superzakresu w celu zapewnienia obsługi konfiguracji wielosieciowych w zdalnej sieci fizycznej (Podsieć B) poza serwerem DHCP. Agent przekazywania DHCP jest używany na potrzeby serwerów DHCP w celu zapewnienia obsługi klientów w podsieciach zdalnych.

Superzakres trasowanego serwera DHCP

Tworzenie superzakresu

Przy użyciu tej procedury można utworzyć superzakres DHCP.

Minimalnym wymaganiem do wykonania tej procedury jest przynależność do grupy Administratorzy lub Administratorzy DHCP.

Aby utworzyć superzakres

  1. Otwórz przystawkę DHCP.

  2. W drzewie konsoli kliknij serwer DHCP, który chcesz skonfigurować.

  3. W menu Akcja kliknij polecenie Nowy superzakres.

    Ta opcja menu jest wyświetlana tylko w przypadku, gdy na serwerze DHCP utworzono co najmniej jeden zakres nienależący w danej chwili do superzakresu.

  4. Postępuj zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi w Kreatorze nowych superzakresów.

Zasoby dodatkowe

Aby uzyskać listę tematów Pomocy zawierających informacje pokrewne, zobacz temat Konfigurowanie ustawień roli serwera DHCP.

Aby uzyskać najnowsze informacje dla specjalistów IT dotyczące protokołu DHCP, zobacz dokumentację systemu Windows Server 2008 w witrynie sieci Web Microsoft TechNet (strona może zostać wyświetlona w języku angielskim).

Spis treści